ستارگان
در هنگامه ی سحر
سرگردانند
میان
حسِ سوزانِ آفتاب
یا
هوسِ سپیدِ ماه
شیطنت شبانه را
ترجیح می دهند
===========
آسمانِ غمگین
ستاره هایش را
پشتِ لحافی از ابر
پنهان می کند
تا خیس نشوند
==========
هراسِ تو
از سقوطِ ستاره ای بود
که هر شب
نگاهت را
می ربود
هراسِ من اما
هزاران ستاره ای است
که هر روز
بر شانه ها
قد می کشند
ارسلان- تهران
14 آذرماه 1395
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر