آنی است زندگی
سرشار از بیم و امید
به سبکبالی پروانه ای
که عاشقانه می رقصد
و یا سنگینی
خواب زمستانی پیردرختی که
بر شانه هایش
دخیل می بندند
سرشار از بیم و امید
به سبکبالی پروانه ای
که عاشقانه می رقصد
و یا سنگینی
خواب زمستانی پیردرختی که
بر شانه هایش
دخیل می بندند
گردش بی سرانجام شب و روز
بر دایره ای که در هر تکرار
عرصه را تنگ می کند
چشمانی که می گریند
لب هایی که می خندند
دل هایی که
فرو می ریزند
لحظه های خاموشی خانه پدری
و وحشت خلائی
که در بند بند جانت
رها می شود
آنی است زندگی
سرشار از حادثه و تردید
در لحظه هایی
که سرانجام
برای تو
لحظه ای نیست
ارسلان -تهران
۱۳۹۱/۵/۱۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر