سکوت

سکوت
 فضایِ خالیِ فاصله هاست 
فرصتی در چینش  واژگانِ تلنباری که
با تردیدِ نگاهت 
به ناگاه
آب می شوند 

پنجره 
معنایِ بی قراریِ پرواز است 
دریچه ای بر
ازدحامِ  بی تابِ نور 
تا  دیوارِ ناهموار تنهایی را 
عریان  سازد 

کوچه 
تصویرِ تلخِ وداع است  
در چارچوب پنجره ای که 
خواب را 
آشفته می کند 

دلتنگ کلامی آشنا 
از لابلایِ کوچه هایِ گم شده 
با تصویرِ دستانت که 
لولایِ زنگ زده را 
بر انتظارِ نگاه 
می گشاید 

  

                               ارسلان - ویسبادن 
                               ۱۵ نوامبر   ۲۰۱۲