ما را گفته بودند
که در این دشت
تک به تک
همه ی درختکان را
با نامِ نوادگانِ نادیده ی خویش
غرس کرده اند
ازما گفته بودند
که بی هراس
ریشه هایِ سترگِ درختان را
با داسِ دستانِ خویش
هرس کرده ایم
دیگرکسانی از ما
اما
اما
با شما گفته بودند
که در رگهایِ کویریمان
چه دردِ دشواری می خزد
هنگامی که
سینه ی ستبرِ هر
صنوبر
چوبدستِ حقیری می شود
تا تصویرِ رویشِ حتا برگچه ی خردی
از تصورِ باغ پاک
گردد
ارسلان-تهران
16-08-1394
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر