چکامک 5

 در حضورت

نگاهم  را

در کفِ اتاق

گم می کنم
-------------------

سنبله های گند م را چیدند 
ساقه های زرد 
هنوز
بارانِ سبزِ بهاری را
خواب می بینند

-----------------------

در کشتزارم
علفهایی می رویند
که غنچه هایِ شقایق را
پیش از دمیدن
می بلعند

-----------------------

ساقه هایِ محجوبِ صنوبر
نردبانِ خودنمایی
عشقه هایی است
که بی پروا
جنگل را تسخیر می کنند

-------------------------

نان و حلوا 
خیرات می کردند
پیرمردی
از مرض قند
مرده بود


                                                 ارسلان- تهران
                                                 1394-04-15