Thursday, 5 July 2012

کابوس




















      شبح وار
      از کنار راهرو تاریک
      به آرامی عبور می کند
      با دیوارهایی که

      پر از قاب های خالی است 
     
      پله های شکسته سنگی
      از زیر پاها بالا می روند
      و نرده های لق چوبی
      در دستانش
      تاب می خورند
     
     دریچه ای
     بی هوا  گشوده می شود
     و انبوه سایه های مواج
     آغوش نا مرئی خود را
     باز می کنند

     قطره هایی پر شتاب 
     از گوشه چارچوب پنجره
     بی صدا
     بر زمین می چکند

  
    پرنده ای آویزان 
    از شاخه های خشک تک درخت حیاط
    در سکوت
    ورد می خواند

    و مادر بزرگ
    با چارقد سفیدش 

    در کنار پاشوره لعابی حوض
    وضو می گیرد


     دخترک سفید پوش
     با لبخندی
     که بر صورت ماتش نقش می بندد
     پرده هایی اتاق را
     کنار می زند


     دیوارهای سفید 
    چراغ هایی سفید 
    و سفیدی روز
    تا چشمان نیمه باز را  
    بر تخت سفیدی بدوزد
    که تمامی وحشت شب را
     در خواب آشفته اش
     تصویر  کرده است
       

                                                       ارسلان - ویسبادن
                                                      پنجم  جولای ۲۰۱۲



 

No comments: