۱۳۹۳ اسفند ۴, دوشنبه

چکامک 3 ( سرایش های کوتاه )





با حنجره ی خونینِ قناری مگر
مرهمی  باید ساخت
تا
سوزشِ دستانِ دربند
آرام گیرند 
-------------------

درختان
 امسال
بی بار شده اند
سهمِ آبشان را
برایِ کویر روانه کردند

------------------

گلهایِ ریزِ قالیچه
پر از تیغ هایی است
که انگشتانِ دخترکِ فرشباف را
هر روز
زخمی می کنند

------------------

کرمِ شبتاب
در باغچه ی خیس می لولد
خنده هایِ کودکانه اش 
درزیر بیلچه ی باغبان
گم می شود

------------------


اطاقم در روز
لبریزاز ذراتِ نور است
در شگفتم 
که شب هنگام
در کجا 
جا خوش کرده اند

------------------

در گریزِ از دیروز بودم
یادم آمد
امروز
هنوز
 نیامده است

                                               ارسلان-ویسبادن

                                                  2015-02-13

هیچ نظری موجود نیست: