درختی که بی پروا
ترانه می خواند
طوفانش را هنوز
نشان نیست
پرنده ای که بی هوا
آشیانه می نشاند
خزانش را هنوز
عیان نیست
من اما
لبریز از
خزان و طوفان
هراسی در جانم نیست
اگر آن غزال
دل را به غزلی
عریان کند
ارسلان - تهران
یازدهم مهر ماه نود ونه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر