۱۳۹۱ اردیبهشت ۱۸, دوشنبه

سفر











 





پای رفتن  ز سر کوی توام آسان  نیست
شوق دیـــدار رخت در دل من  پنهان  نیست
کوله باری که پر از غصة هر روزم بود
طـــاقت  پیکـــرم  و  خسته تن  بیجان  نیست
لرزش دست تو  و سوزش  چشم تر من
حاصــــل عمر هدر رفته و این درمان  نیست
آتشی کان نگهت در دل و جانم افروخت
شمع جــان  آب شـد و قصه دل  عریان نیست
ارچه در سرخی گل شرم رخت پیدا شد
ســیلی از دیده فرو ریخت و این بـارا ن نیست
توشه راه درازم   چو  بهاران  زیباست
خنده‌ای  می فکند چشم تو ، چون گریان نیست
ناله  درد تو  و گوشه   تنهایی  من
گوش جــان می‌شنود، مرهم دل حرمان نیست
روح  ناباور من  سوی افق  ره  جوید
بـــاورت یـــاور من ، وین سفرم  تاوان نیست
آن نهانی که به دل بود، زبان پرده درید
کومــه‌ام  خـــانة تو ، خانه دگــر ویران نیست


24آوریل 2004
ارسلان- پاریس
05/02/1383

۱ نظر:

صادق گفت...

خوش به حالش والله!!!