سفر نیم صده‌

 

 

    دقایق پرشتاب

سراشیب تند لحظه‌های به جا مانده را

طی می‌کند

    در آستانة فرود

بر نقطة پایانی سفر نیم صده‌ای

که

احساس خستگی هزار ساله را

ترسیم می‌سازد

    انکار بی‌حاصل تکه‌های سفید برف

بر کاکل تنک

و رگه‌های عمیقی از رد سرنوشت

بر جا ی جای صورتک غریب کاغذی

با نشانی از حیات گیاه وارة خویش

    هرم هولناک کویر

با احساس مضاعف تشنگی خاک

و سراب گریزپا

که چشم را به عریانی می‌فریبد

    چگونه باید بر جای ماند

 هنگامی  که

درک زمزمة قطره‌های باران

در لمس هوسناک گلبرگ

دشوار می‌گردد

    چگونه می‌توان بر پای ماند

آنگاه که تعزیت تقدیر فردا را

با صبوری تقریر می‌ کنی

ارسلان

تهران-27/11/84