چکامک 9 ( رازِ رنگدانه )

صبحدمان
گونه هایِ دشت 
از تبِ شقایق  
گل می اندازند
وارتفاعِ  شاخه ها
چادرهایِ سپیدِ شکوفه
 بر سر می کشند

کاش بی واهمه 
توانِ آنم بود
تا رنگدانه ی گلها را
جا به جا می کردم

------------------  

دشوار است
تفکیکِ آلاله وارغوان
از
شکوفه واقاقی
هنگامی که
در دشت
آبی گلگون 
از چشمه ها 
 جاری است
------------------                                                                                   
                                                              ارسلان-تهران
                                                             18 دیماه 1394

جاودانگی

دانه­ ی خردی بوده ­ام

شاخه ­ای

برگی

شکوفه­ ای گویا

روییده بر خاکیِ که

جانِِ بی­جانِ همه­ ی پیشینیان را

گنجواره

در زهدانِ خویش

نهـان

به امانت دارد

دانه­ ی خردی بوده­ ام

حاصلِ شوقِ بهارانه­ ی شکوفه ­ای

در پی فصلِ باران و آفتـاب

تا

 با چرخه­ ی هماره ی جهـان

رازِِ جاودانگی

جانی دوباره گیـرد

دانه­ ی خردی 

که در یادش نیست

 کجایِ این گردشِ ناگزیر

به تصادف

یا اشتیاق

از کیمیایِ انگشتانی

 آنگونه  لرزید

که هنـوز هم

با جانِ بی­جانِ خویش

خاطـراتی را

جانی دیگربار می بخشد

                                                                        ارسلان-تهران

                                                                        15 دیماه 1394