چه بی پروا
با باد
در ستیزند
پرندگانی که
توفان را
آزموده اند
چه بی نوا
از دم تیغ
در گریزند
مرغکانی که
با چینه ی خردی
در چنبره ی حقیرِ خود
خو گرفته اند
آنک دریغی بر آنان
که در کشاکشِِ توفان
نه پروایِ پروازی را
درسر می پرورانند
ونه از نواله ی ناچیز
دل می رهانند
ارسلان-تهران
16 آذرماه 1395
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر