۱۳۹۱ فروردین ۱۴, دوشنبه

سقوط





 














 شايد وسوسه اي است
         رها شدن در باد
                   بي دستاويزي براي صعود
                           و بي وحشت تجسم سقوط واره سنگ پاره اي

   شايد ترديدي است ديدار
                       آنگاه كه فريادت را
                                     آخرين بار
                                             بي ترديد
                                                  رها مي كني

  رعشه اي بر چهار بند جسمي لرزان
                            كه در كلاف بافته خويش
                                       چهار ميخ تصليب را
                                                          تجربه مي كند



                                                                        ارسلان
                                                              بيمارستان مهراد (تهران )
                                                                      1384/3/2

۱ نظر:

PM گفت...

harchan darsadi az edrako ehsase mokhatab dar movajehe ba shear o honar be ruhiato ehsasate khode shahs bastegi dare, hamun tor ke khaili az asatid migano goftan ke hatta sabkhahaye jadido mokhatabin tolid va taaeed va hatta namgozari mikonan va dar vage in bazkhord in jaryan be tolidkonandgane honar ast ke monjar be nashr o tabbine in jaryan mishe. By the way, door shodam. gheteaye khubi e, khundanesh ehsase delhoreo ezterabe shadidi be man dad, hatta gahan ke ghesmatio ke fek mikoni motevajeh nashodi, ba negarani double check mikoni.
rasti, omidvarm hamishe salemo sare hal bashin amu jan.