ترانه تنهایی

 

 

  

  با نی لبک کدام قبیله سرگردان
    ترانه ی تنهاییت را
    باید زمزمه کرد  

    در بی هدف گشوده می شود
    بر فضای خالی آشنا
    بی دیدگانی که به انتظار
    تشویش رسیدنت را
    تاب آورده باشد

     کجایی غریبی است
      " سوالی به ناگاه "
     تا عمق باور تعلق را
    یک باره
    به مانند  ذره ای بی مقدار
    معلق سازد

    من اینجایم
    غریبانه
    در سرزمین قبیله ای خویش
    با تکرار بر گرفته های دور

    و تو
    در غربت انحنای  هجاهایی که
    در نهایت دشواری
     واژه گان سرزمینت را
    تکرار می کنند

  

    در بی هدف گشوده می شود
    بر آشنایی همیشگی
    با تشویش دیدگانی که
     فضای خالی رامی جوید

  

  با نی لبک کدام قبیله سرگردان
    تنهایی ترانه ات را
    باید زمزمه کرد

          ارسلان
        ۱۳۸۶/۵/۹   
          تهران