نگاه
بي بهانه
چشم مي دوزد
در نگاه دريده اي
كه
محبت را بهانه دريوزگي مي داند
لبخند
تصوير دندان نمايي است
كه نفرت را
با لعاب مهربانی
پرتاب مي كند
صداي التماس
د رهياهوي چهار راه
به گوش مي رسد
كلام
با دنائت محض
د رجستجوي عطوفتي است
تا
سرنوشت محتوم را
با چند سكه
طاق زند!
بي بهانه
چشم مي دوزد
در نگاه دريده اي
كه
محبت را بهانه دريوزگي مي داند
لبخند
تصوير دندان نمايي است
كه نفرت را
با لعاب مهربانی
پرتاب مي كند
صداي التماس
د رهياهوي چهار راه
به گوش مي رسد
كلام
با دنائت محض
د رجستجوي عطوفتي است
تا
سرنوشت محتوم را
با چند سكه
طاق زند!
دستهاي آويخته
با چرك هزار ساله مادر زاد
تنها ترازوي اثبات باور و نياز است
ارسلان
بيمارستان مهراد ( تهران )
1384/03/02
No comments:
Post a Comment